Definicję stresu możemy interpretować poprzez relacje pomiędzy trudnością sytuacji, a naszymi możliwościami poradzenia sobie z problemem, co ma ścisły związek z zasobami, które posiadamy.
 

Stres najprościej można zdefiniować jako reakcję organizmu w odpowiedzi na wydarzenia, które zakłócają jego równowagę, obciążają lub przekraczają nasze zdolności do skutecznego poradzenia sobie w danym obszarze. Wspomniane wydarzenia zakłócające określamy jako stresory.
Krótkotrwały stres uważany jest za sytuację korzystną. Działa na nas konstruktywnie i motywująco.
Często przyczynia się do pozytywnych zmian. Nasz organizm jest przystosowany do tego, by radzić sobie z tego typu natężeniem stresu, ponieważ jest to ewolucyjna pozostałość z czasów, gdy szybka reakcja były jedyną formą obrony oraz szansą na przeżycie. Obecnie w takich sytuacjach organizm wydziela hormony stresu, które pomagają nam się skupić na wykonaniu zadania.

Do określenia tego typu stanu w psychologii używany jest termin eustres.
 

Przewlekły stres jest niezwykle groźny dla naszego zdrowia. Nadmierne i często pojawiające się bodźce stresowe eksploatują siły naszego organizmu co szkodzi naszemu zdrowiu. Czujemy się wyczerpani nie tylko fizycznie ale i psychicznie. Ten stan prowadzi do dystresu. Terminu używanego w psychologii, który ma miejsce w dużym natężeniu sytuacji stresowych, które są przyczyną odczuwania bólu lęku i cierpienia. Prowadzić to może do bezpośredniego zagrożenia życia.
 

Podsumowując.
 

Stres „negatywny” - który nas może dezorganizować, rodzić poczucie zagrożenia, pogarszać skuteczność i przede wszystkim jest zagrożeniem dla naszego stanu zdrowia to tzw. DYSTRES.
Stres „pozytywny” – który może dodawać energii, motywować oraz ekscytować to tzw. EUSTRES.